Οδηγός Τυποποίησης Ονομάτων

ται κάθε γράμμα τους ξεχωριστά σε αυτό τον πίνακα, αν το Υ, υ σημειώνεται με διαλυτικά ή το προηγούμενο φω­ νήεν έχει τόνο. 8. Προφέρεται ως γ μπροστά από α, ο, ου. 9. Προφέρεται ως j μπροστά από αι, ε, ει, η, ι, οι, υ, υι. 10. Προφέρεται ως g στην αρχή λέξεως μπροστά από α, ο, ου. 11. Προφέρεται ως j στην αρχή λέξεως μπροστά από αι, ε, ει, η, ι, οι, υ, υι. 12. Προφέρεται ως η g μέσα στη λέξη μπροστά από α, ο, ου και στο τέλος της λέξεως. 13. Προφέρεται ως ρ J μέσα στη λέξη μπροστά από αι, ε, ει, η, ι, οι, υ, υι. 14. Προφέρεται ηχ μπροστά από α, ο, ου. 15. Προφέρεται ως ρς μπροστά από αι, ε, ει, η, ι, οι, υ, υι. 16. Όταν η μεταγραφή ενός ελληνικού γράμματος δίνει δύο ρομανικά κεφαλαία γράμματα, όπως Θ=ΤΗ, X=CH, Ψ=ΡΌ, στη μικρογράμματη γραφή το δεύτερο αποδίδεται με μικρό γράμμα, όπως Thalassa αντί THalassa, Chara, αντί CHara, Psari αντί PSari. 17. Προφέρεται ως κ μπροστά από α, ο, ου. 18. Προφέρεται ως c μπροστά από αι, ε, ει, η, ι, οι, υ, υι. 19. Προφέρεται ως λ σε περιπτώσεις συνιζήσεως. 20. Προφέρεται ως ιη μπροστά από τα συνεχή χειλικά φ, β. 21. Στην αρχή λέξεως. Προφέρεται ως b. 22. Μέσα στη λέξη. 23. Προφέρεται ως ρ σε περιπτώσεις συνιζήσεως και στις ακολουθίες γγ(=νγ), γγ, γκ, γχ+αι, ε, ει, η, ι, οι, υ, υι. 24. Προφέρεται ως η στις ακολουθίες γγ(=νγ), γγ, γκ, γχ+α, ο, ου. 25. Προφέρεται ως d στην αρχή λέξεως. 26. Προφέρεται ως nd μέσα στη λέξη. 27. Το τελικό s μεταγράφεται ως s, όπως και το σ στην αρ­ χή λέξεως ή μέσα στη λέξη. Το διάστημα μεταξύ των λέξεων ή το σημείο στίξεως λειτουργεί ως ένδειξη, για να αποδίδεται το ρομανικό αυτό s ως τελικό s κατά τη μεταγραφή στο ελληνικό αλφάβητο. 28. Προφέρεται ως z μπροστά από τα ηχηρά σύμφωνα β, γ, δ, ζ, λ, μ, ν, ρ. 29. Προφέρεται ως χ μπροστά από α, ο, ου. 30. Προφέρεται ως ς μπροστά από αι, ε, ει, η, ι, οι, υ, υι. 29