Οδηγός Τυποποίησης Ονομάτων

δίδεται, όπως στη νεοελληνική κοινή, με ντζ, όπως: Angela - Άντζελα Los Angeles - Λος Αντζελες Αγλαγγιά - Αγλαγγιά Στρογγυλός - Στρογγυλός Το όνομα Αγλαγγιά αναφέρεται από τον μεσαιωνικό χρονογράφο Γεώργιο Βουστρώνιο και από τη μεσαιωνική χαρτογραφία. Προέρχεται από την υστερολατινική λέξη grangia, που αποδόθηκε στην Ελληνική γλώσσα ως γραγγία, και σημαίνει μοναστηριακή κτημοσύνη. Φαίνεται ότι η Αγλαγ- γιά ήταν κτήμα του μοναστηριού του Αγίου Γεωργίου, που σώζεται σήμερα ως ναός στην Αγλαγγιά. Δεν μπορεί να στα­ θεί τύπος Αγλαντζιά όπως δεν μπορεί να σταθεί τύπος που- ντζιά, αντί πουγγιά. Τέτοιοι τύποι θα προφερθούν από τους Έλληνες ως Αγλαντζγιά και πουντζγιά και θα μεταγραφούν ως AGLANTZIA και POUNTZIA κατά πλήρη συσκότιση της προελεύσεώς τους. Απόδοση AGLANJA και POUNJA προς απόδοση δήθεν της προφοράς αντίκειται προς τις αρχές της τυποποιήσεως. 4. Τυποποίηση του δασέος φθόγγου χ Ο δασύς φθόγγος χ στη φωνολογική απόδοση της Κυπριακής διαλέκτου αποδίδεται παντού, απ' όπου κι αν προ­ έρχεται, με χ. Στην τυποποίηση των ονομάτων με χ αποδί­ δεται το χ ελληνικών λέξεων. Το δασύ χ των ξένων λέξεων αποδίδεται, όπως στη νεοελληνική κοινή, με το σ, όπως: Ai$e - Αισέ Sheraton - Σέρατον Στην Κυπριακή διάλεκτο φθόγγος σ μπροστά από συ­ νίζηση τρέπεται σε χ 'κα ι συμπίπτει προς ιστορικό χ ’. Περαι­ τέρω το ενιαίο αυτό /'τρέπεται στο δασύ χ. Στη φωνολογι­ κή απόδοση της Κυπριακής διαλέκτου το χ αυτό αποδίδεται παντού, απ' όπου κι αν προέρχεται, με χ. Στην τυποποίηση των ονομάτων διαστέλλεται το χ σε ιστορικό χ και σε νεώτε- ρο σ μπροστά από συνίζηση, και αποδίδεται το μεν ένα με χ, το δε άλλο με σ, όπως: νύχια - νύχια βαφτίχια - βαφτίσια Απεχιά - Απεσιά Αχέλεια - Αχέλεια Αχερίτου - Αχερίτου Βαρίχεια - Βαρίσεια Βροΐχια - Φροδίσια 51