Οδηγός Τυποποίησης Ονομάτων

του Πετροφάνη - το Πετροφάνι του Πραιτώρη - το Πραιτώρι του Σαλαμιού - η Σαλαμιού του Σανίδα - η Σανίδα του Σαραμά - η Σαραμά του Σαράντη - το Σαράντι του Σιλίκου - η Σιλίκου του Σίμου - η Σίμου του Σιρχαρή - το Σιχαρί του Σκαρίνη - η Σκαρίνου του Σούνη - το Σούνι του Σπσθαρικού - το Σπαθαρικό του Στρουμπή - το Στρουμπί του Τάλα - η Τάλα του Ταύρου - η Ταύρου του Τιμή - η Τίμη του Φάλη - η Φάλεια του Φλάσου - η Φλάσου του Φοινή - το Φοινί του Χρυσοχού - η Χρυσοχού του Χαπέση - η Απεσιά του Χαψίου - η Αψιού 23. Τυποποίηση τόνου Ο τόνος στην Ελληνική γλώσσα κινείται ελεύθερα στις τρεις τελευταίες συλλαβές. Ετσι, αν οι ελληνικές λέξεις γράφονται χωρίς τόνους, οι ξένοι δεν μπορούν να ξέρουν σε ποια συλλαβή τονίζονται κάθε φορά. Λαμβάνοντας υπ’ όψη αυτό το χαρακτηριστικό της Ελληνικής γλώσσας, η διεθνής μεταγραφή του ελληνικού αλφαβήτου καθορίζει ότι θα ση­ μειώνεται τόνος στην τονιζόμενη συλλαβή, όπως Kvpros, Lefkosia, Menelaos. Στην τυποποίηση των ονομάτων όσα έχουν κυμαινό­ μενο τόνο τυποποιούνται με ένα σταθερό τόνο. 24. Τυποποίηση μικροτοπωνυμίων Κατά την επίσημη χρήση τα μικροτοπωνύμια τυποποι­ ούνται με τις ίδιες αρχές, όπως και τα μακροτοπωνύμια. Αυ­ τά χρησιμοποιούνται στα κτηματολογικά σχέδια, στους τίτ­ λους ιδιοκτησίας, στις αρχαιολογικές ονομασίες και στα σχέ­ δια αναπτύξεως. Έτσι τα λαϊκά Αης Γιώρκης, Αχασούδκια, Γόμη του Γημήτρη, Κελλάρκα, Κοιλάιν, Αιχάρκα, Χτήρκα, τυ­ 83