Οδηγός Τυποποίησης Ονομάτων

χρησιμοποιούνται σε κάθε επίσημη χρήση, στα σχολεία, στα πτυχία, στους εκλογικούς καταλόγους, στις ταυτότητες και στα διαβατήρια. Επίσης μεταγράφονται στο επίσημο διεθνές ρομανικό σύστημα μεταγραφής του ελληνικού αλφαβήτου για επίσημη χρήση. Ιδιωτικώς ο πολίτης μπορεί να χρησιμοποιεί όποιο τύ­ πο του ονόματος του θέλει, μπορεί ακόμη να χρησιμοποιεί και ψευδώνυμο. Επίσης ιδιωτικώς μπορεί να αποδίδει το όνομά του σε ξένη γλώσσα, όπως θέλει. Ένας πολίτης μπορεί να καταχωρίσει το όνομά του στο Ληξιαρχείο ως Ιωάννης, ή Γ ιάννης, ή Γ ιαννάκης κ.ο.κ. Μπορεί, ως λογοτέχνης, καλλιτέχνης κ.ο.κ., να χρησιμοποι­ εί ψευδώνυμο Ιάσων κ.ο.κ. Επίσης μπορεί να μεταγράφει το όνομά του σε ξένη γλώσσα ως Johannes, Yiannis, John, Ivan, Giovanni. Όμως επίσημα το όνομά του θα αναγραφεί όπως είναι καταχωρισμένο από τον ίδιο στο Ληξιαρχείο, και θα με­ ταγράφει κατά το επίσημο διεθνές σύστημα αποδόσεως του ελληνικού αλφαβήτου, ήτοι ως loannis, Giannis, Giannakis κ.ο.κ. Εννοείται ότι κατά την καταχώριση των προσωπικών ονομάτων ακολουθείται η ιστορική ορθογραφία της Ελληνι­ κής γλώσσας. Παραβίαση της ιστορικής ορθογραφίας, όπως Γ ιόργος, αντί Γ ιώργος, δεν συστήνεται. Γενικά τα βαπτιστικά ονόματα των Ελλήνων, γνωστά από την παράδοση, δεν παρουσιάζουν προβλήματα. Κάποια προβλήματα παρουσιάζουν τα επώνυμα, τα οποία προέρχο­ νται από πολλές πηγές, και πολλές φορές είναι αδιάγνωστα. Στα επώνυμα ο πολίτης είναι ελεύθερος να γράφει κατά την ιστορική ορθογραφία ή κατά την ετυμολογία, που υποθέτει ο ίδιος, ή κατά τον τύπο, που επεκράτησε. Έτσι γράφεται επί­ θετο Πλύσής κατά σύνδεση προς την πλύση, Πλησής κατά σύνδεση προς όνομα αγίου, Πλισήςκατά σύνδεση προς γαλ­ λικό όνομα. Επίσης γράφεται Αυδελόπουλος και Ραυτόπου- λος, αντί Αβδελόπουλος και Ραφτόπουλος, επειδή οι κομψές αυτές γραφές δημιούργησαν παράδοση. Στην Κύπρο επιχειρείται να αποδίδεται η διαλεκτική προφορά των επιθέτων με την παρεμβολή ενός /, όπως Κο- τζιαμάνης, Χατζιής, Τσιάκκας, Κουρούσιης, Πασιής. Είναι κα­ λό να αποφεύγεται σε τέτοιες περιπτώσεις η παρεμβολή του αλόγου /, το οποίο δεν αποτελεί κοινό κώδικα και των άλλων Ελλήνων. Κατά βασική αρχή η τυποποίηση επιβάλλει την επί­ σημη εκφορά των ονομάτων κατά τη φωνολογία της πανελ­ λήνιας κοινής: Κοτζαμάνης, Χατζής, Τσάκκας, Κουρούσης. 85