Οδηγός Τυποποίησης Ονομάτων

Αν οι κάτοχοι των επωνύμων επιμένουν στη διατήρη­ ση του αλόγου ι, τότε αυτό παραμένει. Μπορεί να παραμεί- νει μπροστά από τα ανοικτά φωνήεντα. Όμως μπροστά από άλλο ι επιβάλλεται να παραλείπεται, διότι κατά τη μεταγρα­ φή στο επίσημο διεθνές ρομανικό σύστημα αποδόσεως του ελληνικού αλφαβήτου προκαλεί προβλήματα, όπως Χατζιής- Chatziis, Κουρούσιης - Kourousiis, Πασιής - Pasiis. Αποδό­ σεις στην Αγγλική γλώσσα προς φύλαξη του διαλεκτικού φθόγγου, όπως Hadjis, Kurushis, Pashis, δεν υπάρχουν πλέ­ ον σε επίσημη χρήση. Όσοι έχουν διαλεκτικά επίθετα με εμφανή αναφορά σε κοινό ιστορικό τύπο, όπως Τζιυρκώτης - Κυθρεώτης, Πα­ σιής - Παχής, μπορούν να διατηρήσουν τον διαλεκτικό τύπο ή να λάβουν τον κοινό ιστορικό. Αν διατηρήσουν τον διαλε­ κτικό τύπο, αυτός θα τυποποιηθεί, όπως τυποποιούνται τα ξέ­ να ονόματα, και δεν θα αποδοθεί στο αγγλικό γραφικό σύ­ στημα, ήτοι Τζιυρκώτης - Τζυρκώτης - Tzyrkotis, Πασιής - Πασής - Pasis. 29. Τυποποίηση ξένων ονομάτων Τα ξένα ονόματα στην Ελληνική γλώσσα ανήκουν σε δύο κατηγορίες: σε όσα απεδόθησαν κατά τους παλαιότε- ρους χρόνους και σε όσα αποδίδονται κατά τους νεώτερους χρόνους. Κατά κανόνα η πρώτη κατηγορία έχει ονόματα, τα οποία εντάχθηκαν στο μορφολογικό σύστημα της Ελληνικής γλώσσας, η δεύτερη ονόματα, τα οποία παραλαμβάνονται άκλιτα. Η Ελληνική γλώσσα έχει μακρά παράδοση αποδόσε­ ως ξένων ονομάτων. Ο Όμηρος, ο Ηρόδοτος και οι γεωγρά­ φοι παραδίδουν ξένα ονόματα, τα οποία αποδόθηκαν στην αρχαία Ελληνική γλώσσα. Ονόματα, όπως Αίγυπτος και Ινδί- αι, είναι ξένα ονόματα, τα οποία αποδόθηκαν στην αρχαία Ελληνική γλώσσα. Μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνται διεθνώς ονόματα κατά το πρότυπο, που δημιούργησε η Ελληνική και η Λατινική γλώσσα, όπως Αλβανία, Αυστραλία, Βουλγαρία, Βραζιλία, Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, Πολωνία. Βεβαίως τα παλαιόθεν ξένα ονόματα στην Ελληνική γλώσσα θεωρούνται ελληνικά εξώνυμα. Όμως αυτά δεν μπο­ ρούν να εκβληθούν από τη χρήση των Ελλήνων, διότι αποτε­ λούν αναπόσπαστο μέρος του κλιτικού συστήματος της Ελ­ ληνικής γλώσσας, και τυχόν εκβολή τους και χρήση αντίστοι­ χων ξένων άκλιτων τύπων θα τραυμάτιζε βαρύτατα την Ελ­ ληνική γλώσσα. 86